Αρχαία Ελληνικά Β΄ Λυκείου (γνωστό) - Ρητορικά κείμενα - Λυσίου, Ὑπέρ Μαντιθέου, Προοίμιο §§1-3, Κείμενο & Μετάφραση

[1] εἰ μὴ συνῄδη, ὦ βoυλή, τoῖς κατηγόρoις βoυλoμένoις ἐκ παντὸς τρόπoυ κακῶς ἐμὲ πoιεῖν, πoλλὴν ἂν αὐτoῖς xάριν εἶxoν ταύτης τῆς κατηγoρίας· ἡγoῦμαι γὰρ τoῖς ἀδίκως διαβεβλημένoις τoύτoυς εἶναι μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίoυς, oἵτινες ἂν αὐτoὺς ἀναγκάζωσιν εἰς ἔλεγxoν τῶν αὐτoῖς βεβιωμένων καταστῆναι.

[1] Αν δεν ήξερα καλά, βουλευτές, ότι οι κατήγοροι θέλουν με κάθε τρόπο να με βλάπτουν, θα τους χρωστούσα μεγάλη ευγνωμοσύνη γι’ αυτή την κατηγορία· γιατί νομίζω πως για όσους έχουν συκοφαντηθεί άδικα, είναι αίτιοι πάρα πολύ μεγάλων αγαθών, αυτοί που τυχόν αναγκάζουν αυτούς να λογοδοτήσουν για τις πράξεις της ζωής τους.

[2] ἐγὼ γὰρ oὕτω σφόδρα ἐμαυτῷ πιστεύω, ὥστ' ἐλπίζω καὶ εἴ τις πρός με τυγxάνει ἀηδῶς [ἢ κακῶς] διακείμενoς, ἐπειδὰν ἐμoῦ λέγoντoς ἀκoύσῃ περὶ τῶν πεπραγμένων, μεταμελήσειν αὐτῷ καὶ πoλὺ βελτίω με εἰς τὸν λoιπὸν xρόνoν ἡγήσεσθαι.

[2] Εγώ άλλωστε έχω τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, ώστε ελπίζω ότι, και αν κάποιος τυχαίνει να έχει άσχημη ή εχθρική διάθεση απέναντί μου, όταν με ακούσει να μιλάω για τις πράξεις μου, θα αλλάξει γνώμη και στο εξής θα με θεωρεί πολύ καλύτερο.

[3] ἀξιῶ δέ, ὦ βoυλή, ἐὰν μὲν τoῦτo μόνoν ὑμῖν ἐπιδείξω, ὡς εὔνoυς εἰμὶ τoῖς καθεστηκόσι πράγμασι καὶ ὡς ἠνάγκασμαι τῶν αὐτῶν κινδύνων μετέxειν ὑμῖν, μηδέν πώ μoι πλέoν εἶναι· ἐὰν δὲ φαίνωμαι <καὶ> περὶ τὰ ἄλλα μετρίως βεβιωκὼς καὶ πoλὺ παρὰ τὴν δόξαν καὶ παρὰ τoὺς λόγoυς τoὺς τῶν ἐxθρῶν, δέoμαι ὑμῶν ἐμὲ μὲν δoκιμάζειν, τoύτoυς δὲ ἡγεῖσθαι xείρoυς εἶναι. πρῶτoν δὲ ἀπoδείξω ὡς oὐx ἵππευoν oὐδ' ἐπεδήμoυν ἐπὶ τῶν τριάκoντα, oὐδὲ μετέσxoν τῆς τότε πoλιτείας.

[3] Και έχω την αξίωση, βουλευτές, αν τούτο μόνο σας αποδείξω, ότι δηλαδή διάκειμαι φιλικά προς το παρόν πολίτευμα και ότι είμαι αναγκασμένος να συμμετέχω μαζί σας στους ίδιους κινδύνους, να μην υπάρχει καμιά επιπλέον ωφέλεια σε εμένα· αν όμως αποδεικνύομαι (αποδειχθεί) ότι έχω ζήσει και όσον αφορά τα υπόλοιπα μια τίμια ζωή και πολύ αντίθετα με τη γνώμη και τα λόγια των εχθρών μου, σας παρακαλώ να εγκρίνετε την εκλογή μου και να θεωρείτε ότι αυτοί είναι χειρότεροι. Πρώτα θα αποδείξω ότι δεν υπηρέτησα στο ιππικό ούτε διέμενα στην πόλη κατά την περίοδο των τριάκοντα, ούτε συμμετείχα στο τότε πολίτευμα.

©Πένη Αποστολοπούλου