- α' ενικό: προσδίδει προσωπικό – εξομολογητικό τόνο στο κείμενο, αμεσότητα, ζωντάνια, οικειότητα. Συνήθως υποδηλώνει τη βιωματική αφετηρία του προβληματισμού του συγγραφέα, και αποτελεί προσωπική κατάθεση ιδεών.
- β' ενικό: προσδίδει οικειότητα και αμεσότητα στο λόγο καθώς δημιουργεί την αίσθηση διαλόγου και διασφαλίζει καλύτερα την επικοινωνία με το δέκτη. Συνδέεται με το προτρεπτικό – συμβουλευτικό ύφος.
- α' πληθυντικό: ο συγγραφέας εντάσσει τον εαυτό του στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, θέλοντας να δείξει αφενός τη καθολικότητα του προβλήματος και αφετέρου την ανάγκη συλλογικής αντιμετώπισης και εγρήγορσης. Στοχεύει κυρίως στην ευαισθητοποίηση των δεκτών και εκφράζει τη συλλογική αποδοχή ενός προβλήματος ή της αξίας μιας πρότασης, το αίσθημα ευθύνης και συνευθύνης. Καθώς μειώνεται ο βαθμός της απόστασης μεταξύ συγγραφέα και αναγνώστη, το κείμενο αποκτά αμεσότητα και οικειότητα.
- β' πληθυντικό: προσδίδει προτρεπτικό / συμβουλευτικό τόνο. Στοχεύει στην όξυνση της κρίσης και του προβληματισμού του δέκτη. Δίνει παραστατικότητα και αμεσότητα στο κείμενο.
- γ' ενικό / πληθυντικό: προσδίδει αντικειμενικότητα στο κείμενο και χρησιμοποιείται στην παρουσίαση και ρεαλιστική παράθεση σημαντικών προβλημάτων, πολλά από τα οποία έχουν διαχρονική ισχύ. Στόχος του συγγραφέα είναι η πληροφόρηση του κοινού, ώστε να συνειδητοποιήσει τη κρισιμότητα και σοβαρότητα του προβλήματος.
Παρατήρηση:
Η εναλλαγή των
ρηματικών προσώπων προσδίδει στο κείμενο ζωντάνια και εκφραστική ποικιλία. Το
κείμενο γίνεται πιο ευχάριστο, εύληπτο και πειστικό.
©Πένη Αποστολοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου