Ν.Ε.Γ. Α΄ Γυμνασίου - Ενότητα 2η - Σχόλια στα εισαγωγικά κείμενα

Κείμενο 1 [Διάλογος μαθητών]

Στη συνομιλία του κειμένου μιλάει ένας μαθητής με ένα φίλο του. Στον αυθεντικό τους διάλογο, ο μαθητής αναφέρεται στο φόρτο των μαθημάτων. Ειδικότερα, είναι λυπημένος όχι μόνο εξαιτίας των πολλών μαθημάτων στο σχολείο, αλλά και λόγω των πολλών φροντιστηρίων που τον αναγκάζουν οι γονείς του να κάνει. Ο ίδιος είναι κουρασμένος και του λείπει το παιχνίδι. Ο φίλος του δείχνει κατανόηση, όμως η συνομιλία διακόπτεται ξαφνικά και οι δυο τους αποχαιρετιούνται, γιατί ο μαθητής πρέπει σε λίγα λεπτά να βρίσκεται στα Αγγλικά του.  

Κείμενο 2 [Διάλογος μαθήτριας-διευθυντή σχολείου]

Στο διάλογο του κειμένου συμμετέχουν η Άννα και ο διευθυντής του σχολείου. Η μαθήτρια κλαίει και οδύρεται, είναι πολύ ανήσυχη και ταραγμένη, αλλά και φοβισμένη, καθώς αγωνιά μήπως ο γυμνασιάρχης τής δώσει αποβολή («Καινούριος κοπετός… σταματήσει.», «Θα… μου… λυγμούς της»). Παρ’ όλη όμως τη σύγχυσή της, ταυτόχρονα την «πνίγει το δίκιο», με αποτέλεσμα να ξεσπάει τη συσσωρευμένη αγανάκτησή της προς το γυμνασιάρχη της και να του μιλάει με θάρρος και αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Εσείς... με το τίποτα... δίνετε αποβολή.», «Κι όλοι σάς φοβούνται! Μικροί και μεγάλοι.», «Κανείς δε σας αγαπάει!», «Όλο μη κι απαγορεύεται!», «Δε λέω, είστε δίκαιος αλλά αχώνευτος, πώς να το κάνουμε…»). Μπροστά στη σιγουριά της ότι θα πάρει αποβολή νοιώθει αδικημένη και με αυτοπεποίθηση αποφασίζει «να του τα πει ένα χεράκι».

Ο γυμνασιάρχης αντιδρά ήπια στα λόγια της μαθήτριας. Στην αρχή προσπαθεί να την ηρεμήσει, έκπληκτος με το ξέσπασμά της. Στη συνέχεια την ακούει προσεκτικά χωρίς να τον θυμώνουν όσα ακούει. Φαίνεται ότι τα λόγια της τον βάζουν σε σκέψεις και του δημιουργούν αμηχανία. Έτσι, της μιλά συγκαταβατικά και της απευθύνει ήρεμα ερωτήσεις, για να καταλάβει γιατί χτύπησε το συμμαθητή της. Τελικά δεν την τιμωρεί με αποβολή, μόνο τής κάνει συστάσεις σωστής συμπεριφοράς και την προειδοποιεί για το ενδεχόμενο να συμβεί το ίδιο στο μέλλον («και να μη μάθω ότι μάλωσες με κανέναν ξανά, γιατί…»).

Κείμενο 3 [Ηλεκτρονική επικοινωνία]

Οι μαθητές του Γυμνασίου αποφάσισαν να καινοτομήσουν και, ακολουθώντας την τεχνολογική εξέλιξη, να εκδώσουν ένα ηλεκτρονική περιοδικό. Επιδίωξή τους είναι να ασχοληθούν με θέματα που αφορούν τους συνομηλίκους τους και την κοινή γνώμη γενικότερα. Σκοπός τους είναι επίσης η παρουσίαση δραστηριοτήτων του σχολείου σε ποικίλους τομείς της παιδείας και του πολιτισμού. Χάρη στο διαδίκτυο, η πρωτοβουλία της έκδοσης μιας τέτοιας εφημερίδας έχει το πλεονέκτημα της άμεσης και αμφίδρομης επικοινωνίας και πληροφόρησης. Η ηλεκτρονική τους εφημερίδα μάλιστα θα περάσει από διάφορα στάδια διορθώσεων και εμπλουτισμού του περιεχομένου της μέχρις ότου ολοκληρωθεί και δημοσιευτεί και έντυπα στο τέλος της σχολικής χρονιάς.

Κείμενο 4 [Ο λόγος του εκπαιδευτικού]

Στην αρχή κάθε σχολικού έτους, ο δάσκαλος καταλαμβανόταν από έναν παράλογο πανικό. Λίγες μέρες πριν αρχίσει η καινούρια χρονιά ταλαιπωρούνταν από τρομερούς εφιάλτες, με το άγχος πως στην καινούργια τάξη που θα αναλάμβανε θα βρισκόταν κάποιος μαθητής που θα του έκανε μια ερώτηση στην οποία δε θα μπορούσε να απαντήσει. Ο ίδιος ως μαθητής ήταν προκλητικός και υπερόπτης και συχνά προσπαθούσε να φέρει σε δύσκολη θέση τους δασκάλους, θέτοντάς τους απίθανες ερωτήσεις. Επομένως, το άγχος αυτό του δασκάλου οφειλόταν στο φόβο της ανταπόδοσης της μαθητικής του ανελέητης συμπεριφοράς από κάποιον δικό του μαθητή.

©Πένη Αποστολοπούλου